Waldo Bien
Harry Haarsma
Alexander Korsmit
De drie kunstenaars in deze tentoonstelling hebben een lange staat van dienst. Hun werk is zeer verschillend, en toch zijn er overeenkomsten. Vaak werken ze met fotografisch materiaal, maar vrijwel altijd vinden er ingrepen plaats en wordt dat beeld getransformeerd. De materiële verschijning van de werken is erg belangrijk en via de taal worden extra lagen aangeboord. 'De noodzakelijke omweg naar het beeld', zo noemt Harry Haarsma het. Gebeurtenissen in de actualiteit, persoonlijke ervaringen, elementen uit sprookjes, poëtische bespiegelingen, grote gebaren en fijnzinnige combinaties, dat alles is te vinden in deze expositie.
De opening op zaterdag 24 januari om 16.00 uur is verricht door auteur en adviseur Alex de Vries.
Klik hier voor de openingstoespraak van Alex de Vries.
Klik hier voor de zaalbrief.
'Wat een verademing is het om kunst te bekijken in ruimtes waar het direct en eerlijk hangt'.
Sargasso
Brabants Dagblad - 22-01-2015
NRC Handelsblad - 23-01-2015
Sargasso - 25-01-2015
Mister Motley - 27-01-2015
Sargasso - 15-02-2015
Alexander Korsmit (1951) toont een nieuwe opstelling van werken uit de serie 'Mevrouw Holle Different Sheets' die hij in 2011 maakte voor een installatie aan de Erasplaats in Tilburg waar hij woonde. Kijkend vanuit zijn atelierraam liet hij zich inspireren door een laken in de steeg, hangend vanaf vensterhoogte op de eerste verdieping. Voor elk van de acht aanliggende woningen heeft hij een laken ontworpen voorzien van symbolen, verwijzingen en citaten die een persoonlijk verhaal vertellen. Voor deze tentoonstelling maakt Korsmit een nieuwe opstelling waarin hij twee sheets combineert met zijn enigmatische pigmentschilderijen.
Harry Haarsma (1955) maakt naast schilderijen al lange tijd boeken die de nabije wereld van alledag vertegenwoordigen. In 2013 besluit hij te gaan schilderen zoals hij de boeken maakt: schuivend met denkende handen. De nieuwe werken hebben een opengeslagen krant als uitgangspunt die worden gemonteerd op linnen. Hij verdiept het wereldbeeld dat de krant hem biedt. Woord, beeld en schilderkunstige ingreep gaan op een verfijnde manier een relatie met elkaar aan. In de tentoonstelling wordt een selectie uit deze nieuwe doorlopende serie getoond. Haarsma presenteert ook een publicatie in de vorm van een krant waarin 16 van de werken afgebeeld worden; de beelden worden teruggegeven aan de krant.
Waldo Bien (1949). Bien’s werk is interdisciplinair. Het is sociaal gericht, vergelijkbaar met de manier waarop zijn leraar Joseph Beuys, de ‘sociale sculptuur’ formuleerde. Mythologie en wetenschap zijn voor Bien beide onderdeel van een veelomvattende levensfilosofie. Bien’s werk onttrekt zich aan categorieën. Sculpturen, tekeningen, foto's en installaties spelen alle een even belangrijke rol. Zijn werk komt voort uit een constante stroom van ideeën en onttrekt zich aan de huidige mechanismen van de kunstmarkt. In Park toont Bien de achtdelige serie ‘The Unconscious Sequence’ uit 1987-89, gebaseerd op foto's die hij maakte tijdens zijn reizen tussen 1973 en 1989. Het zijn grote barietdrukken in perspex, geconserveerd in walvisolie.
