Marinke Marcelis verzorgt een lezing in het kader van de tentoonstelling 'Rewriting The Future'.
De Rat Von Münchhausen zal ons vanavond laten zien dat als er al hoop is, we ons aan onze eigen haren en met de nodige verbeeldingskracht uit het moeras omhoog zullen moeten trekken. Om daar een poging toe te wagen duiken we in de Brieven over de esthetische opvoeding van de mens van Friedrich Schiller (1759-1820). Daarbij ga ik in op de huidige tentoonstelling in PARK 'Rewriting The Future', om tot slot een beroep te doen op twee meer hedendaagse denkers: Patricia de Martelaere (1957-2009), tevens romanschrijver en Judith Butler (1956-). Waarvan de eerste (in de teksten waar ik een beroep op zal doen) meer ingaat op het destructieve karakter van de esthetisch* gedreven mens en Butler een licht schijnt op het performatieve karakter van de gehanteerde vorm.
Over De Rat Von Münchhausen
Misschien wist hij niet dat hij zelf een rat was toen hij** zijn object van onderzoek in het glas met water liet zakken om wetenschappelijk aan te kunnen tonen dat een hoopvolle rat langer blijft watertrappelen dan een rat zonder hoop. Rustig bestudeerde hij hoe het dier binnen enkele minuten verdronk. Daarop liet hij een tweede ‘proefdier’ in het water zakken. Weer spartelde de door doodsangst bevangen rat enkele minuten. Nu werd hij echter, vlak voor hij leek te gaan sterven, aan zijn nekharen uit het moeras der wanhoop getrokken. Gedroogd, getroost en… opnieuw in het water gelaten. Trappelde het arme dier eerder slechts enkele minuten, door hoop bevangen, wist hij het nu uren vol te houden…zou de rat zich opnieuw uit het moeras weten te trekken?
Vanuit een meer formele inleiding komen we tijdens de lezing terug op hoe het af zou kunnen lopen met de Rat!
Wil je al meer lezen? Klik hier.
* Met esthetisch doel ik op het (Kantiaanse) ‘schone’, niet op het mooie, noch op kunst, maar daar zal ik tijdens de lezing nader op ingaan.
** Geïnspireerd op Curt Richter (1894–1988) én de Baron von Münchhausen (1720-1797).
Marinke Marcelis (1983) studeerde beeldende kunst aan St.Joost (BA) en het Sandberg Instituut (MA) en filosofie aan Tilburg University (MA). Daarnaast rondde ze o.a. een opleiding tot yogadocent en Socratisch gespreksleider af. Vanuit deze verschillende achtergronden heeft ze zich als filosoof en docent binnen het hoger (kunst-)onderwijs toegelegd op een speels kritische analyse van onze hoogstpersoonlijke esthetische smaakoordelen en hoe deze samenhangen met wie we denken te willen zijn (als individu en gemeenschap). Binnen de Rockacademie geeft ze het vak Identiteit en Identificatie, waarbinnen studenten aan de richting Eigen act op beeldende en filosofische wijze de beelden en verhalen onderzoeken waarmee ze zich al dan niet willen identificeren. Binnen haar eigen beeldend werk speelt ze met hoe betekenissen tot stand komen en verschuiven.
www.marinkemarcelis.com en www.derustelozejager.nl
Donderdag 25 januari 2024
PARK open 19.30 uur
Aanvang 20.00 uur
Toegang € 5 (inclusief thee en koffie bij ontvangst)
